Standardy Ochrony Małoletnich

Napisane

STANDARDY OCHRONY MAŁOLETNICH
w Schronisku PTTK na Hali Miziowej
34-335 Korbielów

  1. I. Preambuła.

 

  1. 1. Mając na uwadze treść przepisów ustawy z dnia 28 lipca 2023 roku o zmianie ustawy – Kodeks rodzinny i opiekuńczy oraz niektórych innych ustaw (Dz.U.2023.1606 z dnia 2023.08.14 z późn. zm), w tym zmieniających ustawę z dnia 13 maja 2016 r. o  przeciwdziałaniu zagrożeniom przestępczością na tle seksualnym, a także działając w celu zapewnienia poszanowania praw małoletnich, w szczególności prawa do ochrony ich godności i wolności od wszelkich form krzywdzenia, Schroniska PTTK na Hali Miziowej przyjmuje niniejszy dokument jako wzór zasad, standardów i procedur w przypadku podejrzenia, że małoletniemu, które przebywa w obiekcie dzieje się krzywda oraz zapobiegania takim zagrożeniom.
  1. 2. Schronisko PTTK na Hali Miziowej prowadzi swoją działalność z najwyższym poszanowaniem praw człowieka, w szczególności praw dzieci, które z uwagi na swój wiek, stan emocjonalny i psychiczny, są szczególnie narażone na krzywdzenie.
  2. 3. Schronisko PTTK na Hali Miziowej prowadzi swoją działalność uznając się za podmiot społecznie odpowiedzialny i promuje pożądane społecznie postawy.
  3. 4. Schronisko PTTK na Hali Miziowej w sposób szczególny dochowuje prawnego i społecznego obowiązku zawiadamiania organów ścigania o każdym przypadku podejrzenia popełnienia przestępstwa na szkodę małoletnich i zobowiązuje się szkolić swoich pracowników w tym zakresie.
  4. 5. Schronisko PTTK na Hali Miziowej zobowiązuje się edukować personel na temat okoliczności wskazujących, że małoletni przebywający w obiekcie może być krzywdzony oraz w zakresie sposobów szybkiego i odpowiedniego reagowania na takie sytuacje.

 

  1. II. Objaśnienie pojęć.

 

Na potrzeby tego dokumentu zostało doprecyzowane znaczenie poniższych pojęć:

  1. 1. Schronisko PTTK na Hali Miziowej -34-335 Korbielów ., w które świadczone są usługi noclegowe oraz gastronomiczne.

 

  1. 2. Małoletni / dziecko – to każda osoba poniżej 18 roku życia.

 

  1. 3. Obca osoba dorosła to każdy człowiek powyżej 18 roku życia, który nie jest dla dziecka jego rodzicem lub opiekunem prawnym.

 

  1. 4. Krzywdzenie dziecka – krzywdzenie dziecka to każde zachowanie względem dziecka, które stanowi wobec niego czyn zabroniony. Oprócz tego krzywdzeniem jest zaniedbanie (zamierzone lub niezamierzone), działanie lub zaniechanie a także każdy jego rezultat, skutkujący naruszeniem praw, swobody, dóbr osobistych dziecka i zakłóceniem jego rozwoju. Wyróżnia się następujące, podstawowe formy krzywdzenia:

 

  1. a) Przemoc fizyczna wobec dziecka. Jest to jednorazowe bądź powtarzające się działanie bądź zaniechanie wskutek którego dziecko doznaje faktycznej fizycznej krzywdy lub jest na nią potencjalnie zagrożone. Krzywda stanowi rezultat działania bądź zaniechania ze strony rodzica, opiekuna, osoby odpowiedzialnej za dziecko, posiadającej nad nim władzę lub takiej, której ufa.

 

  1. b) Przemoc psychiczna wobec dziecka. Jest to długotrwała, niefizyczna, szkodliwa interakcja pomiędzy dzieckiem a osobą za nie odpowiedzialną lub osobą, której dziecko ufa. Tak jak w przypadku przemocy fizycznej obejmuje zarówno działania, jak i zaniechania. Do przejawów przemocy psychicznej zaliczamy m.in.:

– niedostępność emocjonalną;

– zaniedbywanie emocjonalne;

– relacja z dzieckiem oparta na wrogości, obwinianiu, oczernianiu, odrzucaniu;

– nieodpowiednie rozwojowo lub niekonsekwentne interakcje z dzieckiem;

– niedostrzeganie lub nieuznawanie indywidualności dziecka;

– niedostrzeganie lub nieuznawanie granic psychicznych między dzieckiem a osobą odpowiedzialną;

–  nieodpowiednia socjalizacja, demoralizacja;

– sytuacje w których dziecko jest świadkiem przemocy.

 

  1. c) Przemoc seksualna wobec dziecka (wykorzystywanie seksualne dziecka). Jest to angażowanie dziecka poprzez dorosłego lub inne dziecko w aktywność seksualną. Dotyczy sytuacji gdy nie dochodzi do kontaktu fizycznego (np. ekshibicjonizm, molestowanie werbalne – np. prowadzenie rozmów o treści seksualnej nieadekwatnej do wieku dziecka, komentowanie w sposób seksualny wyglądu i zachowania dziecka, zachęcanie do kontaktu z treściami pornograficznymi, grooming – strategie nieseksualnego uwodzenia dziecka z intencją nawiązania kontaktu seksualnego w przyszłości) i gdy do takiego kontaktu dochodzi (sytuacje takie jak: dotykanie dziecka, stosunek seksualny, zmuszanie dziecka do dotykania ciała sprawcy). Każda czynność seksualna podejmowana z dzieckiem przed ukończeniem 15 roku życia jest przestępstwem. W przypadku dzieci mówimy o wykorzystaniu seksualnym, kiedy między wykorzystującym (dorosły, inne dziecko) a wykorzystywanym (dziecko) z uwagi na wiek lub stopień rozwoju zachodzi relacja władzy, opieki czy zależności. Do innej formy wykorzystywania seksualnego dzieci zalicza się wyzyskiwanie seksualne. Jest to jakiekolwiek: faktyczne lub usiłowane nadużycie podatności dziecka na zagrożenia, przewagi sił lub zaufania – w celu seksualnym. Wyzysk seksualny obejmuje (chociaż nie jest to konieczne) czerpanie zysków finansowych, społecznych lub politycznych z wykorzystania seksualnego. Szczególne zagrożenie wyzyskiem seksualnym ma miejsce podczas kryzysów humanitarnych. Zagrożenie wyzyskiem seksualnym dotyczy zarówno samych dzieci, jak i opiekunów tych dzieci, mogących paść ofiarą wyzysku.

 

  1. d) Zaniedbywanie dziecka. Jest to chroniczne lub incydentalne niezaspokajanie fizycznych i psychicznych potrzeb dziecka. Może przyjmować formę nierespektowania praw dziecka, co w rezultacie prowadzi do zaburzeń w jego zdrowiu i/lub rozwoju. Do zaniedbywania dziecka dochodzi w relacjach dziecka z osobą zobowiązaną do opieki, wychowania, troski i ochrony.

 

  1. e) Przemoc rówieśnicza (nękanie rówieśnicze, bullying). Przemoc rówieśnicza ma miejsce gdy dziecko doświadcza różnych form nękania ze strony rówieśników. Dotyczy działań bezpośrednich lub z użyciem technologii komunikacyjnych (np. za pośrednictwem Internetu i telefonów komórkowych). Przemoc rówieśniczą obserwujemy, gdy szkodliwe działanie ma na celu wyrządzenie komuś przykrości lub krzywdy (intencjonalność), ma charakter systematyczny (powtarzalność), a ofiara jest słabsza od sprawcy bądź grupy sprawców. Obejmuje:

– przemoc werbalną (np. przezywanie, dogadywanie, ośmieszanie);

– przemoc relacyjną (np. wykluczenie z grupy, ignorowanie, nastawianie innych przeciwko osobie, szantaż);

– przemoc fizyczną (np. pobicie, kopanie, popychanie, szarpanie);

– przemoc materialną (np. kradzież, niszczenie przedmiotów);

– cyberprzemoc/przemoc elektroniczną (np. złośliwe wiadomości w komunikatorach, wpis w serwisie społecznościowym, umieszczanie w Internecie zdjęć lub filmów ośmieszających ofiarę);

– wykorzystanie seksualne – dotykanie intymnych części ciała lub zmuszanie do stosunku płciowego lub innych czynności seksualnych przez rówieśnika,

– przemoc uwarunkowaną normami i stereotypami związanymi z płcią (np. przemoc w relacjach romantycznych między rówieśnikami).

 

  1. 5. Przestępstwo na szkodę małoletniego –  kodeks karny co do zasady zawiera katalog czynów zabronionych, które mogą być popełnione na szkodę dorosłych i dzieci. Dodatkowo przewidziane są w nim czyny zabronione, które znajdują zastosowanie w przypadku ich popełnienia na szkodę osoby małoletniej, w tym także osoby małoletniej, która nie ukończyła do 15 roku życia). Z uwagi na specyfikę obiektów zakwaterowania, w których łatwo jest uzyskać możliwość odosobnienia, może dojść na ich terenie, do popełnienia przestępstw przeciwko wolności seksualnej i obyczajności. Są to przykładowo: zgwałcenie (art. 197 kodeksu karnego),wykorzystanie niepoczytalności i bezradności innej osoby (art. 198 kk), wykorzystanie zależności lub krytycznego położenia innej osoby (art. 199 kk), obcowanie płciowe z małoletnim poniżej lat 15 (art. 200 kk), grooming (uwiedzenie małoletniego za pomocą środków porozumiewania się na odległość – art. 200a kk), rozpowszechnianie produkowanie, utrwalanie lub sprowadzanie, przechowywanie lub posiadanie albo rozpowszechnianie lub prezentowanie treści pornograficzne z udziałem małoletniego, a także posiadanie przetworzonego wizerunku dziecka, uczestnictwo w prezentacji treści pornograficznych z udziałem małoletniego (art. 202 kk).

 

  1. 6. Pracownik / personel – to każda osoba zatrudniona przez Pracodawcę bez względu na formę zatrudnienia, w tym współpracownik, stażysta, wolontariusz lub inna osoba.

 

  1. 7. Pracownikiem zatrudnionym do pracy z dziećmi – jest każda osoba, której rzeczywiste obowiązki są związane z wychowaniem, edukacją, wypoczynkiem, leczeniem, świadczeniem porad psychologicznych, rozwojem duchowym, uprawianiem sportu lub realizacją innych zainteresowań przez małoletnich, lub z opieką nad nimi.

 

  1. 8. Przedsiębiorca/ Pracodawca – P.P.H.U. Porębski Józef pod adresem: Świniarsko 70 33-395 Chełmiec, NIP:7340001516, REGON:490306624

 

 

  • III. Pracownicy obiektu.

 

  1. 1. Obiekt prowadzi edukację swoich pracowników w celu wyposażenia ich w umiejętność rozpoznawania objawów/symptomów krzywdzenie dziecka oraz umiejętność szybkiego i odpowiedniego reagowania na sytuacje krzywdzenia.
  2. 2. Każdy pracownik, przed dopuszczeniem do pracy, zapoznaje się ze Standardami Ochrony Małoletnich co potwierdza złożeniem oświadczenia o dokonaniu tej czynności, jednocześnie składając zobowiązanie do przestrzegania zasad i procedur zawartych w tychże Standardach. Wzór oświadczenia stanowi załącznik nr 1 do niniejszych Standardów Ochrony Małoletnich.
  3. 3. Obiekt uwzględnienia sytuację dzieci z niepełnosprawnościami oraz dzieci ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi.
  4. 4. Przed zatrudnieniem lub skierowaniem danej osoby do pracy z dziećmi ustalane jest czy w przeszłości nie dopuściła się krzywdzenia dziecka. Ustalenia następują zgodnie z art. 21 ustawy o przeciwdziałaniu zagrożeniom przestępczością na tle seksualnym i ochronie małoletnich.

 

  1. IV. Zasady zapewniające bezpieczne relacje między personelem obiektu a małoletnimi.

 

  1. 1. Do stosowania poniższych zasad zobowiązani są wszyscy pracownicy obiektu oraz inne osoby dorosłe, które mają kontakt z dziećmi na terenie obiektu, jeśli kontakt ten odbywa się za zgodą obiektu.
  2. 2. Naczelną zasadą wszystkich działań podejmowanych przez pracowników mających kontakt z dziećmi znajdującymi się na terenie Schroniska PTTK na Hali Miziowej jest traktowanie dziecka z szacunkiem i uwzględnianie jego godności i potrzeb.
  3. 3. Personel obiektu ma obowiązek szczególnej dbałości o dobro małoletnich przebywających na terenie Schroniska PTTK na Hali Miziowej i reagowania na każde zdarzenie świadczące lub/i mogące uzasadniać przypuszczenie krzywdzenia małoletniego.
  4. 4. Zabronione jest stosowanie wobec małoletnich przybywających na terenie obiektu jakiejkolwiek formy przemocy – fizycznej, psychicznej, werbalnej oraz naruszania ich nietykalności cielesnej.
  5. 5. Personelowi zabrania się przebywania na terenie obiektu z małoletnimi w pokojach hotelowych lub/i łazienkach bez obecności rodzica, opiekuna prawnego lub innej upoważnionej do takiej opieki osoby, za wyjątkiem szczególnych i uzasadnionych okolicznościami sytuacji np. konieczność udzielenia pierwszej pomocy, nagły wypadek.
  6. 6. W przypadku uzasadnionej okolicznościami potrzeby tymczasowego pozostawienia małoletniego pod opieką personelu obiektu, małoletni powinien przebywać pod taką opieką w miejscu ogólnodostępnym np. recepcja, hol, bufet główny.
  7. 7. Kontakt pracowników Schroniska PTTK na Hali Miziowej z małoletnimi nigdy nie może być niejawny bądź ukrywany, nie może wiązać się z jakąkolwiek gratyfikacją.
  8. 8. Kontakt pracowników Schroniska PTTK na Hali Miziowej z małoletnimi powinien odbywać się wyłącznie w godzinach ich pracy, w miejscach ogólnodostępnych i dotyczyć celów mieszczących się w zakresie obowiązków personelu.
  9. 9. Zachowania i praktyki oczekiwane od pracowników obiektu:
  10. a) W komunikacji z dzieckiem należy zachować cierpliwość i szacunek.
  11. b) Słuchanie uważne dziecka i udzielanie mu odpowiedzi adekwatnych do jego wieku i danej sytuacji. Komunikując się z dzieckiem należy starać się, by twarz była na poziomie twarzy dziecka.
  12. c) Zapewnianie dziecka, że jeśli czuje się niekomfortowo z jakąś sytuacją, potrzebuje pomocy, może o tym powiedzieć pracownikowi obiektu lub innej wskazanej osobie i uzyskać pomoc.
  13. d) Informowanie dziecka, gdzie w obiekcie znajdują się Standardy Ochrony Małoletnich w wersji dla niego zrozumiałej. Zapewnienie, że jeśli będzie miało pytania może się zgłosić do pracownika obiektu lub innej wyznaczonej osoby.
  14. e) Traktowanie dzieci jednakowo, bez względu na jakiekolwiek cechy, w tym ich płeć, orientację seksualną, sprawność/niepełnosprawność, status społeczny, etniczny, kulturowy, religijny i światopogląd.
  15. f) Dbanie o bezpieczną przestrzeń. Jeśli w obszarze, w którym dany pracownik pracuje przebywają dzieci, należy upewnić się, że sprzęt i wyposażenie są używane w sposób zgodny z przeznaczeniem, a otoczenie jest bezpieczne (zwróć uwagę na zabezpieczenia okien i schodów, ograniczony dostęp do ruchliwych dróg, otwartej wody itd.).
  16. g) Jeśli widzi się dziecko/dzieci pozostawione bez opieki, a sytuacja może wskazywać na zagrożenie bezpieczeństwa dziecka, należy podjąć działania, aby odnaleźć rodzica/opiekuna.
  17. 10. Zachowania i praktyki niedopuszczalne ze strony pracowników obiektu w stosunku do dzieci przebywających w Schroniska PTTK na Hali Miziowej:
  18. a) Nie wolno krzyczeć, zawstydzać, upokarzać, lekceważyć i obrażać dziecka.
  19. b) Nie wolno bić, szturchać, popychać ani w jakikolwiek sposób naruszać integralności fizycznej dziecka, chyba, że występuje zagrożenie zdrowia lub życia dziecka.
  20. c) Zabronione jest zachowywanie się wobec małoletnich w sposób niestosowny, poufały, dwuznaczny, zmuszanie /zachęcanie, prowokowanie do nieodpowiednich kontaktów.
  21. d) Nie wolno nawiązywać z dzieckiem jakichkolwiek relacji romantycznych lub seksualnych ani składać mu nieodpowiednich propozycji. Obejmuje to także seksualnie komentarze, żarty, gesty oraz udostępnianie dzieciom treści erotycznych i pornograficznych bez względu na ich formę.
  22. e) Nie wolno utrwalać wizerunku dziecka w celach prywatnych ani służbowych (nagrywanie, fotografowanie) bez zgody rodziców/opiekunów dziecka i zgody samego dziecka. Dotyczy to także umożliwienia osobom trzecim utrwalenia wizerunków dzieci. Wyjątkiem jest sytuacja, kiedy wizerunek dziecka stanowi jedynie szczegół całości, takiej jak zgromadzenie, krajobraz, publiczna impreza – wtedy zgoda rodzica/opiekuna dziecka nie jest wymagana.
  23. f) Nie wolno nawiązywać kontaktu z dzieckiem poprzez prywatne kanały komunikacji (prywatny telefon, e-mail, komunikatory, profile w mediach społecznościowych) ani spotykać się dzieckiem poza miejscem pracy.
  24. g) Nie wolno proponować dziecku alkoholu, wyrobów tytoniowych ani nielegalnych substancji.
  25. h) Nie wolno dotykać dziecka, jeśli ono tego nie chce ani w sposób, który może być uznany za nieprzyzwoity lub niestosowny.
  26. 11. Jeśli pracownik będzie świadkiem jakiegokolwiek z wyżej opisanych zachowań i/lub sytuacji ze strony innych dorosłych lub dzieci, zawsze należy poinformować o tym menadżera.

 

V. Procedura identyfikacji dziecka podczas rejestracji w recepcji.

 

  1. 1. Jedną z form skutecznego zapobiegania krzywdzeniu dzieci jest ustalenie tożsamości dziecka przebywającego w obiekcie i jego relacji z dorosłym, z którym przebywa w obiekcie.
  2. 2. W tym celu Pracownik recepcji lub menadżer podejmuje wszelkie możliwe kroki zmierzające do przeprowadzenia identyfikacji dziecka i jego relacji z osobą dorosłą, która towarzyszy dziecku.
  3. 3. Na potrzeby identyfikacji dziecka i jego relacji z osobą dorosłą z którą przebywa w obiekcie, należy:
  4. a) Poprosić o dokument tożsamości dziecka (dowód osobisty) lub inny dokument potwierdzający dane dziecka. Przykładowe inne dokumenty mogące posłużyć identyfikacji to: legitymacja szkolna, aplikacja MObywatel, Internetowe Konto Pacjenta.
  5. b) W przypadku braku dokumentu tożsamości lub odmowy jego okazania należy poprosić o podanie danych dziecka (np. imię, nazwisko, adres, datę urodzenia) przez zarówno osobę dorosłą oraz dziecko. Dodatkowo należy zapytać zarówno osobę dorosłą jak i dziecko o relację między nimi.
  6. c) Jeżeli osoba dorosła nie jest opiekunem dziecka, powinna zostać poproszona o okazanie stosownego dokumentu np. zgody rodzica na podróżowanie danej osoby z dzieckiem. Może to być zgoda sporządzona w formie pisemnej z podpisem urzędowo poświadczonym przez notariusza lub zgoda podpisana przez rodzica dziecka, w której będą wpisane dane dziecka, adres jego zamieszkania, telefon do rodzica i numer dokumentu tożsamości/numer PESEL osoby, której rodzic powierzył opiekę nad dzieckiem. Jeśli osoba dorosła nie posiada żadnego z ww. dokumentów, należy poprosić ją o wypełnienie stosownego oświadczenia, zgodnie ze wzorem przygotowanym przez obiekt stanowiącym załącznik nr 6 do niniejszych Standardów Ochrony Małoletnich. Oświadczenie powinno zawierać dane dziecka i dane dorosłego, z którym dziecko przebywa, wraz ze wskazaniem relacji jaka występuje pomiędzy dzieckiem a dorosłym. W przypadku gdy osoba dorosła nie jest rodzicem ani opiekunem dziecka, powinna oświadczyć, iż rodzice/opiekunowie wyrazili zgodę na opiekę nad dzieckiem.
  7. d) W przypadku gdy osoba dorosła w której towarzystwie przebywa dziecko odmówi okazania dokumentu dziecka i/lub wskazania relacji między nimi należy wyjaśnić, że procedura służy zapewnieniu bezpieczeństwa dzieciom korzystającym z obiektu i że zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa pracownicy obiektu mają obowiązek ustalić, czy dziecko jest bezpieczne. Po wyjaśnieniu sprawy w sposób pozytywny należy podziękować za czas poświęcony na upewnienie się, że dziecko jest pod dobrą opieką.
  8. e) W przypadku gdy rozmowa nie rozwieje wątpliwości dotyczących osoby dorosłej towarzyszącej dziecku i jej intencji wobec dziecka, a zwłaszcza gdy odmawia on okazania dokumentu tożsamości lub złożenia oświadczenia zawierającego dane dziecka, należy o tym dyskretnie powiadomić przełożonego lub menadżera w taki sposób aby nie wzbudzać podejrzeń (można np. powołać się na konieczność skorzystania ze sprzętów na zapleczu recepcji, prosząc osobę dorosłą, aby poczekała wraz z dzieckiem we wskazanym miejscu).
  9. f) Od momentu, kiedy pojawią się pierwsze wątpliwości, pracownik obiektu powinien być uważny zarówno na dziecko, jak i osobę dorosłą, a o ile to możliwe starać się, by nie pozostali sami.
  10. g) Przełożony lub menadżer, który został powiadomiony o sytuacji, przejmuje rozmowę z osobą dorosłą w celu uzyskania dalszych wyjaśnień.
  11. h) W przypadku gdy rozmowa potwierdzi przekonanie o próbie lub o popełnieniu czynu na szkodę dziecka, przełożony lub menadżer zawiadamia o tym fakcie policję. Dalej stosuje się procedurę jak w przypadku okoliczności wskazujących na skrzywdzenie małoletniego wskazaną w pkt VI poniżej.
  12. i) W przypadku, gdy świadkami nietypowych i/lub podejrzanych sytuacji są pracownicy innych działów obiektów np. serwis sprzątający, pracownicy kuchni, powinni oni niezwłocznie zawiadomić przełożonego lub menadżera, który podejmie odpowiednie działania zgodnie z niniejszymi Standardami Ochrony Małoletnich.
  13. j) W zależności od sytuacji i miejsca przełożony lub menadżer weryfikuje, na ile podejrzenie krzywdzenia dziecka jest zasadne. W tym celu dobiera odpowiednie środki prowadzące do wyjaśnienia sytuacji lub podejmuje decyzję o przeprowadzeniu interwencji i zawiadamia policję.

 

  1. VI. Procedura w przypadku okoliczności wskazujących na skrzywdzenie małoletniego.

 

  1. 1. Mając uzasadnione podejrzenie, że małoletni przebywający w obiekcie jest krzywdzony, należy niezwłocznie zawiadomić policję, dzwoniąc pod numer 112 i opisując okoliczności zdarzenia. W zależności od dynamiki sytuacji i okoliczności, telefon wykonuje osoba, która jest bezpośrednim świadkiem zdarzenia (pracownik/przełożony/ menadżer). Jeśli zawiadamiającym jest pracownik, jednocześnie o zdarzeniu informuje menadżera.
  2. 2. Uzasadnione podejrzenie krzywdzenia małoletniego występuje wtedy, gdy:
  1. a) małoletni  ujawnił pracownikowi obiektu fakt krzywdzenia,
  2. b) pracownik zaobserwował krzywdzenie,
  3. c) małoletni ma na sobie ślady krzywdzenia (np. zadrapania, zasinienia), a zapytane odpowiada niespójnie i/lub chaotycznie lub/i popada w zakłopotanie bądź występują inne okoliczności mogące wskazywać na krzywdzenie np. znalezienie materiałów pornograficznych z udziałem małoletnich w pokoju osoby dorosłej.
  1. 3. W tej sytuacji należy uniemożliwić małoletniemu oraz osobie podejrzewanej o krzywdzenie małoletniego oddalenie się z obiektu.
  2. 4. W uzasadnionych przypadkach można dokonać obywatelskiego zatrzymania osoby podejrzewanej. W takiej sytuacji, do czasu przybycia policji należy trzymać tę osobę pod nadzorem dwóch pracowników w osobnym pomieszczeniu z dala od widoku innych gości.
  3. 5. W każdym przypadku należy zadbać o bezpieczeństwo małoletniego, który powinien przebywać pod opieką pracownika do czasu przyjazdu policji. O ile to możliwe, należy podjąć próbę wsparcia dziecka.
  4. 6. W przypadku uzasadnionego podejrzenia, że doszło do popełnienia przestępstwa powiązanego z kontaktem małoletniego z materiałem biologicznym sprawcy (sperma, ślina, naskórek), należy w miarę możliwości nie dopuścić, aby małoletni mył się oraz jadł/pił do czasu przyjazdu policji. Należy spokojnie i z szacunkiem wyjaśnić dziecku, dlaczego zastosowano wobec niego takie ograniczenia.
  5. 7. Po odbiorze małoletniego przez policję należy zabezpieczyć materiał z monitoringu (o ile takowy jest) oraz inne istotne dowody (np. dokumenty) dotyczące zdarzenia i na wniosek służb przekazać ich kopię listem poleconym lub osobiście prokuratorowi lub policji.
  6. 8. Po interwencji należy opisać zdarzenie w dzienniku zdarzeń lub innym dokumencie przeznaczonym do tego celu.
  7. 9. W PTTK na Hali Miziowej osobą odpowiedzialną za składanie zawiadomień o podejrzeniu popełnienia przestępstwa na szkodę małoletnich oraz składania zawiadomień do sądu rodzinnego jest menadżer obiektu.

 

  • VII. Procedura w przypadku podejrzenia lub stwierdzenia krzywdzenia dziecka przez pracownika/inną osobę dorosłą.

 

  1. 1. W przypadku podejrzenia krzywdzenia dziecka przez pracownika lub inną osobę dorosłą, która nie jest bezpośrednio zatrudniona przez obiekt, lecz przez podmiot trzeci, osoba, która powzięła tę informację powinna niezwłocznie poinformować o tym fakcie menadżera.
  2. 2. Jeżeli zagrożone jest życie lub zdrowie dziecka, osoba, która powzięła wiadomość na ten temat, powinna niezwłocznie powiadomić policję, dzwoniąc na numer alarmowy 112, podając dane własne, dane dziecka (o ile to możliwe), miejsce pobytu dziecka oraz opis okoliczności sprawy oraz powiadomić menadżera, który powiadamia opiekunów/rodziców dziecka.
  3. 3. W przypadku, gdy pracownik dopuścił się wobec dziecka innej formy krzywdzenia niż popełnienie przestępstwa na jego szkodę, menadżer po powzięciu informacji, powinien zbadać wszystkie okoliczności sprawy, w szczególności wysłuchując pracownika podejrzewanego o krzywdzenie oraz innych świadków zdarzenia. W sytuacji, gdy naruszenie dobra dziecka jest znaczne, w szczególności, gdy doszło do dyskryminacji lub naruszenia godności dziecka, menadżer powinien zarekomendować Pracodawcy adekwatne działania personalne w stosunku do tego pracownika.
  4. 4. Jeżeli osoba, która dopuściła się krzywdzenia nie jest bezpośrednio zatrudniona przez obiekt, lecz przez podmiot trzeci (np. outsourcing) wówczas należy zarekomendować zakaz jej wstępu na teren obiektu, a w razie potrzeby rozwiązać z podmiotem trzecim umowę.

 

  • VIII. Procedura w przypadku stwierdzenia stosowania innych form przemocy wobec dziecka przez rodzica/opiekuna/inną osobę dorosłą.

 

  1. 1. W przypadku stwierdzenia krzywdzenia dziecka przez rodzica/opiekuna lub inną osobę dorosłą, z którą dziecko przebywa na terenie obiektu, każdy pracownik będący świadkiem takiego krzywdzenia powinien na nie stanowczo zareagować.
  2. 2. Jeżeli zagrożone jest życie lub zdrowie dziecka, osoba, która powzięła wiadomość na ten temat, powinna niezwłocznie powiadomić policję, dzwoniąc na numer alarmowy 112, podając dane własne, dane dziecka (o ile to możliwe), miejsce pobytu dziecka oraz opis okoliczności sprawy oraz powiadomić menadżera.
  3. 3. Jeżeli pracownik obiektu jest świadkiem przemocy fizycznej zastosowanej wobec dziecka (klapsy, szarpanie, krzyk, inne wymienione w definicji przemocy fizycznej) powinien starać się przerwać krzywdzenie i zareagować. Możliwe formy i sposoby reagowania na krzywdzące zachowania rodzica/ opiekuna/innej osoby dorosłej wobec dziecka znajdują się w Załączniku nr 4.
  4. 4. W sytuacji pozostawienia dziecka poniżej 7 roku życia bez opieki, pracownik który powziął informacje o takim zdarzeniu, powinien powiadomić o tym fakcie menadżera, który podejmuje decyzje o dalszym powstępowaniu, w kontekście zapisów Kodeksu Karnego i Kodeksu Wykroczeń. W zależności od tego kontekstu menadżer podejmuje próbę odnalezienia rodzica/opiekuna prawnego lub innej osoby dorosłej, z którą dziecko przebywa na terenie obiektu i wyjaśnia, że nie może on pozostawiać dziecka bez opieki. W sytuacji, kiedy odnalezienie rodzica/opiekuna prawnego lub innej osoby dorosłej, z którą dziecko przebywa w obiekcie nie jest możliwe, lub rodzic/opiekun prawny/inna osoba dorosła nie chce lub/i nie jest zdolna przejąć opieki nad dzieckiem, menadżer zawiadamia o tym fakcie policję. W każdym przypadku należy zadbać o bezpieczeństwo dziecka.

 

  1. IX. Aktualizacja Standardów Ochrony Małoletnich.

 

  1. 1. Pracodawca wyznacza menadżera obiektu jako odpowiedzialnego za Standardy Ochrony Małoletnich stosowane w PTTK na Hali Miziowej i umieszcza jego dane kontaktowe w miejscu łatwo dostępnym dla personelu oraz gości, w tym również dzieci.
  2. 2. Osobą odpowiedzialną za przygotowanie personelu Schroniska PTTK na Hali Miziowej do stosowania niniejszych standardów ochrony małoletnich jest menadżer obiektu.
  3. 3. Przygotowanie personelu obiektu do stosowania Standardów Ochrony Małoletnich następuje poprzez: zapoznanie personelu z niniejszym dokumentem oraz udział w szkoleniu z zakresu ich stosowania. Zapoznanie z dokumentem standardów ochrony małoletnich oraz potwierdzenie uczestnictwa w szkoleniu z zakresu ich stosowania dokumentuje się pisemnie.
  4. 4. Menadżer co najmniej raz na dwa lata dokonuje oceny niniejszych Standardów Ochrony Małoletnich w celu zapewnienia ich dostosowania do aktualnych potrzeb oraz zgodności z obowiązującymi przepisami. Wnioski z przeprowadzonej oceny menadżer dokumentuje pisemnie i przekazuje Pracodawcy, który w razie konieczności wprowadza do niniejszego dokumentu niezbędne zmiany i ogłasza pracownikom nowe brzmienie Standardów Ochrony Małoletnich.

 

  1. X. Publikacja Standardów Ochrony Małoletnich.

 

  1. 1. Niniejszy dokument Standardów Ochrony Małoletnich jest dostępny w formie elektronicznej na stronie internetowej PTTK na Hali Miziowej:  https://halamiziowa.pl/ oraz w formie papierowej w recepcji PTTK na Hali Miziowej.
  2. 2. Standardy Ochrony Dzieci udostępnione są w wersji zrozumiałej i skróconej dla dzieci przebywających na terenie obiektu w miejscu dla nich dostępnym i widocznym. Wersja skrócona może zawierać elementy graficzne.
  3. 3. Integralną część Standardów Ochrony Małoletnich stanowią następujące załączniki:

– Załącznik nr 1 – Oświadczenie o zapoznaniu się ze Standardami Ochrony Małoletnich.

– Załącznik nr 2 – Oświadczenie o udziale w szkoleniu.

– Załącznik nr 3 – Zakres danych do sprawdzenia osoby w Rejestrze Sprawców Przestępstw na Tle Seksualnym.

– Załącznik nr 4 – Wzór nr 1 oświadczenia o niekaralności.

– Załącznik nr 5 – Wzór nr 2 oświadczenia o niekaralności.

– Załącznik nr 6 – Wzór  oświadczenia dotyczącego małoletnich.

– Załącznik nr 7 –  Wzór oświadczenia w zakresie stosowania standardów ochrony dzieci, dla firm outsourcingowych, zatrudnianych przez obiekt.

– Załącznik nr 8 – Przykłady sytuacji mogących budzić podejrzenia lub wskazywać na krzywdzenie dziecka.

– Załącznik nr 9 – Przykładowy schemat rozmowy z dorosłym i z dzieckiem podczas identyfikacji.

 

  1. 4. Opisane w niniejszym dokumencie Standardy Ochrony Małoletnich stosuje się od dnia 15 sierpnia 2024 r.